evaluatie van de Krim

Beste lezers,
Zoals beloofd zou ik, wanneer ik terug was in Groningen, een terugblikkend verslag schrijven over mijn maand in de Oekraine. Aangezien ik een man van mijn woord ben (en mooie verhalen heb), bij deze.
Ik ben inmiddels een week terug en heb in die week voornamelijk familie, vrienden en kennissen bezocht. Bij allen dient een korte samenvatting gegeven te worden over hoe het was, bij de een iets gedetailleerder dan de ander. Als ik erop terug kijk was het een ontzettend leuke ervaring. Omdat ik dit studiejaar wat twijfels had over de studie, had ik besloten meer op veldwerk te gaan en wat uit te rusten. Nu merk ik dat ik na een maand veldwerk weer volledig enthousiast en gemotiveerd ben wat betreft archeologie. Ook al zijn er veel saaie aspecten in het vak te vinden, de interessante hiaten die deze geesteswetenschap biedt hebben de overhand. En dat is natuurlijk aan mij en mijn medestudenten om die in de toekomst proberen op te vullen. Maar dat is van latere zorg. Nu eerst de algemene impressies van Oekraine.
Zoals jullie op een aantal foto’s kunnen zien is het Krimschiereiland landschappelijk erg mooi. In het noorden een steppelandschap met bijbehorend klimaat, in het zuiden een mediterraan landschap met een drietal bergketens. En vooral is het landschap nog leeg. Erg leeg. Er zijn foto’s waarop niets dan natuur te zien is, en ik merkte dat ik het heerlijk vond om daarin plaats te nemen. Het is niet omdat ik een kluizenaar ben (want ook gehecht aan gezelschap en grote steden) maar voornamelijk door de afwisseling en de nieuwe indrukken. Ook is het als archeologiestudent ook beter in te beelden hoe vroege kolonisten dit landschap moeten hebben gezien. Of de oorspronkelijke bewoners. Kortom, een goede afwisseling in het leven van een student. Want bij terugkomst in Groningen merk je erg snel dat er binnen het studentenleven niets verandert, het blijft altijd bij dezelfde dingen. Het zijn dus de reizen die je maakt die je verrijken. Daarom ben ik ook erg blij dat ik over twee weken weer vertrek, en tijdens mijn Master tijd heb voor een onderzoeksstage van 6 maanden.
Naast de landschappelijke en florale schoonheid van het land, biedt het landschap voldoende ruimte voor een allerhande aan dieren. Vliegende, rennende, kruipende en zwemmende dieren. Ik geloof dat ik niet verder hoef uit te wijden over hoezeer ik daarvan heb genoten. De groep (9 Groningers, 5 Denen, 5 Russen) was ontzettend leuk, en soms ook geïnteresseerd in informatie over dieren. Van de groep kende ik een aantal mensen uit Groningen al, maar ook een groot deel nog niet. Ik heb het ontzettend leuk gehad met iedereen, een hoop gelachen en lekker veel geouwehoerd. We hebben hard gewerkt met zijn allen (ik zat in een team onder leiding van Wieke, samen met Tymon, Tijm, Signe, Pia en Kristina). Na het werk was het altijd erg gezellig biertjes drinken, boekje lezen of domme spelletjes doen. We zijn af en toe naar de bar geweest (altijd met strippaal, waarvan gretig gebruik gemaakt is door Tijm) en in de siësta naar het strand. Want al na de eerste week liet de zon dit toe, en na de tweede week was het water zo opgewarmd dat het niet direct maatje pink was. Het harde werk werd dus zeer natuurlijk afgewisseld met lol en ontspanning. We gaan zelfs dinsdag met de Groningse equipe film kijken bij mij!
Goed, ik heb me dus bijzonder vermaakt in Chernomorskoe en omstreken en zie er erg naar uit om er volgend jaar weer heen te gaan. Maar eerst moet ik me voorbereiden op de volgende 6 weken in Italië. Vandaar de verandering van achtergrond, om alvast een beetje in de juiste sferen te komen. Ook vanuit Italië zal ik jullie op de hoogte houden van alle archeologische perikelen en natuurlijk ook van de dingen die er in de vrije tijd gebeuren (maar niet alles ;-). Tot later,

Groeten van Kees