laatste dagen en voetbal

Beste lezers,

allereerst een niet erg gemeend excuus betreffende de snelheid waarmee de verhalen elkaar opvolgen. Het is nu eenmaal druk en in de tijd die ik vrij heb, heb ik niet altijd zin om in het duffe, warme internetcafe te gaan zitten. Toch zit ik hier nu om jullie te verhalen over de laatste weken in Oekraine. Het is maandag dus het weekend is weer over. Dit weekend geen verre reizen naar bijzondere steden maar voornamelijk erg uitrusten van deze zware week. Hoewel de werktijden hier bijzonder mild zijn (van 7 tot 6) slaat de vermoeidheid aan het einde van de campagne toch wel toe. Dat kan resulteren in ziektes (ook deels door het eten), irritaties en een slecht humeur. Hoewel ik verruit het minste slaap heb gehad van allen, ben ik nog topfit en goedgehumeurd. Zelfs in de ochtend, als we de zoveelste bak met lauwe muesli krijgen. Het weekend was dus voornamelijk uitrusten, naar het strand en als hoogtepunt de voetbalwedstrijd op zondag. Het waren blauwe tegen witte (want nog steeds geen echte kennis van de mooie russische taal), en erg gemoedelijk. De families zaten op de tribune, de jongeren op het gras. Heel de stad was er, en het was heerlijk weer. De ideale omstandigheden om mijn, toch ietwat negatieve, vooroordelen te herzien. Op zondagen en niet dronken leek iedereen het goed naar zijn zin te hebben. Tandeloze kromme mannen waren druk in gesprek met jonge jongens met matjes. Er werd druk shaslik gebraad, en niet verwonderlijk vloeide de dranken ook goed. Zo ook bij onze 'vrienden' van het internetcafe. Aardige jongelui en leuke conversaties, zolang je elkaars taal niet spreekt. De jeugd onder 15 spreekt aardig engels maar daarboven niet. Dat maakt weinig uit als je voetbal kijkt, en daarna een concertje bekijkt. Plus flink wat bier en cognac, dat hoort er eenmaal bij. Ik werd niet als 'shlabak' (mietje) beschouwd toen ik een flinke teug cognac nam. Goed. Een tikkie aangeschoten terug naar ons huis, waar de verjaardag van Elly werd gevierd. Elly is latin danslerares en als verrassing hadden we allen de chachacha geleerd. Een erg leuke avond geworden met dansen, sjansen, lachen en wat drankjes. Door deze ervaringen is het nu niet erg om in het internetcafe te zitten, want mijn vrienden komen er gezellig naast zitten en russisch tegen me praten en lachen om mijn plaatjes op hyves.
Het is natuurlijk niet alleen maar lol en vrije tijd. De laatste dagen zijn gekomen en dat betekend dat er vondsten verwerkt, gedetermineerd, getekend en gefotografeerd moeten worden. Erg leuk werk, maar gelukkig mag ik de laatste dagen nog het veld in. Vandaag op de heuvels een, nog niet bekende, barbaarse nederzetting + begraafplaats gevonden. Een dergelijk vondst hebben we vorige week ook gedaan, maar opgravingen moeten uitwijzen van welke periode de structuren afkomstig zijn. De surveygegevens zijn namelijk maar tot op zekere hoogte waardevol. Om structuren, nederzettingen, begraafplaatsen en dergelijk op te speuren is het de ideale methode. Er moet echter wel aarderwerk gevonden worden, om de site te dateren. Dat terzijde. Zoals jullie wellicht gemerkt hebben, probeer ik de verhalen wat luchtig te houden en niet te verstikken met een allerhande aan archeologische uitwijdingen. Toch is dit de hoofdmoot van het leven hier. Het ontbijt is vroeg, de dagen lang en veel verhalen en gesprekken gaan over archeologie. Erg leuk om onder mede-geinteresseerden te zijn maar soms ook wel erg vermoeiend. Gelukkig zijn er voldoende mensen mee die daar ook zo over denken en waarmee je gezellige, knusse avonden kan hebben in de schommelstoel in de tuin.
Ik meen dat dit het weer was, morgen de laatste dag het veld in, dan woensdag spullen pakken en donderdag op het vliegtuig. Afscheid nemen van de Denen (een leuk volk, zo blijkt, met een reuzegek taaltje), wat flessen Fortunawodka inkopen en dan een helse nacht op Kievairport, omdat we daar om 21:00 aankomen en pas om 5:00 sochtends vliegen. Maar we kennen de Oekrainse nachten inmiddels dus dit moet ook geen enkel probleem worden. Tot horens en ik zal, terug in Nederland, nog een samenvattende conclusie van deze spannende reis schrijven. Bedankt voor jullie aandacht,
Kees