Jordanie

Zoals altijd heb ik wat aansporing nodig van mijn vader voordat ik me aan een waarbenjij stukje waag. Het is een tijd geleden dus bereid je voor op een roestig stukje, onvervalst van de hak op de tak. Hierin zal ik verhalen over Jordanie, waar ik me nu bevind en waar ik de afgelopen twee weken mooie avonturen heb beleefd. Na een drukke periode van vakantie met Paul (januari) afstuderen (tot augustus), wat veldwerk (juni en juli) en verhuizen naar Kopenhagen (september) heb ik inmiddels een baan gevonden (oktober) en heb daarom het idee dat ik van een welverdiende vakantie aan het genieten ben. De reden voor mijn verhuizing naar Denemarken is tevens de reden voor deze reis; Cecilies oudere zus leeft in Amman en de hele familie is op visite. Pa, moe, Cecilie en twee zusters (waarvan een met man en twee kinderen in Amman) en ik op reis.
Een heel andere ervaring dan de reis met Paul, waarin iedere dag, ieder uur en bijna iedere minuut iets ondernomen werd staat deze vakantie in het belang van familiegezelligheid en samenzijn. Mijn soms onuitstaanbare drang om het maximale uit de tijd te halen en zoveel mogelijk te willen zien is hier dus goed getest. Hoewel alles op een rustig tempo is dit ook een manier om heel veel te zien, wat we ook hebben gedaan. Met nog twee dagen te gaan hebben we heel veel oude stenen gezien: Romeins in Jerash en Philadelphia, Nabateaans in Petra, mozaieken in Madaba, oude bijbeldingen in The Baptism Site (vrij onorigineel vernoemd naar de plaats waar Johannes de Doper Jezus Christus heeft gedoopt) en op MT Nebo (waar Moses over het beloofde land uitkeek en doodging), oude Kruisvaartforten (waarvan Karak een zeer indrukwekkend hoogtepunt is) en oude Islamforten (tegen de Kruisvaarders natuurlijk en mooier) en ook veel Arabische en nieuwe indrukken gekregen. Amman is een nieuwe stad en daarom zijn er geen eeuwenoude souks, gangetjes en doorkijkjes. In plaats daarvan is het een van de meer moderne steden in het Midden Oosten en is geen enkele straat van de andere te onderscheiden. Met deze stad en het zeer ruime appartement van Dan en Karen als HQ zijn vele trips ondernomen. Soms met de kids (David en Effie, die zelfs na 7 uur in de auto erg grappig en vriendelijk zijn (dat kan ik van mezelf niet herinneren)) en soms met alleen de familie Brons. Hoogtepunt kan gerust Petra genoemd worden, waar we verbleven in het luxueuze Crown Plaza en waar zelfs de hoeveelheid toeristen niets aan de ervaring kon verpesten. Grote graven in de gekleurde rotswand uitgehouwen, mooie monumenten (theaters, collonades en tempels zo goed als intact (archeologisch intact, dus niet echt helemaal maar relatief) maakten dit een onvergetelijke ervaring. Met een grote groep met ouwe zooi enthousiastelingen (Pa Brons, Cecilie en ik) en vakantieliefhebbers (zussen en moe brons) zijn er natuurlijk ook mall's bezocht, minstens 1000 goudwinkeltjes ingegaan en hebben we vandaag heerlijk bizar rondgedobbert in de Dode Zee. Een heel bijzondere ervaring, erg aangenaam op de schrammen na want het zoute water prikt toch wel een beetje in de wonden (en in je mond als je er te enthousiast in spingt).
Heerlijke houmous, granaatappel, aubergine, falafel en andere etenswaren en wat koude biertjes in de avond maakten deze vakantie helemaal geslaagd. Nogmaals, hoewel anders dan met Paul of hoe ik het zelf zou doen is dit een zeer relaxerende manier van vakantie vieren!
Ik zal even wat fotos toevoegen om het geheel te illustreren en zal later een wat beter verhaal plaatsen (wat ik zeer waarschijnlijk niet doe voordat Paul weer wat krachttermen te voorschijn tovert). Adieu en tot sprekens