Tussen Rome en Australie

Dag allemaal,
Even een heel kort tussen stukje opdat jullie mij niet vergeten. Omdat ik er nooit ben, probeer ik toch op deze manier een beetje contact te houden. Na de tijd in Rome heb ik heerlijk drie weken bij moeder Thea gewoond. Overdag studeren, tussen de middag boodschappen doen, om half zes beginnen met koken zodat we, als Thea van haar werk terug kwam, om 6 uur stipt konden eten. Hollandse gewoontes, heerlijk. De helft van de tijd voor de tv gegeten, de andere helft aan tafel en daarna lekker hangen en keuvelen. Daar heb ik dus erg van genoten (omdat ik diep van binnen aarts- en aartslui ben).
Daarna ben ik een week naar Kopenhagen gegaan om Cecilie op te halen voor Sinterklaas! Omdat zij in haar oneindige naïviteit voorstelde dat er ook surprises gemaakt moesten worden, was iedereen een beetje stuurs (want al je kleren onder de papier-mache, gaten in je broek geknipt, een heel weekend in een te koude schuur, noem maar op!). Dat kwam echter de gedichten weer ten goede, en ook de cadeaus hebben er niet onder geleden. Een super gezellige avond met de familie, met zeer geslaagde surprises (Wannes met een erg kunstzinnige, Toon met een heel smakelijke en Jeanine vond het weer nodig om mijn moeder te laten huilen), en natuurlijk veel drank!
Daarna met een achterlijk vroege vlucht naar Kopenhagen teruggegaan om hier de maand december grotendeels door te brengen. Er moet nog een onderzoek afgerond worden (herinneren jullie de scherven uit Rome nog?, ja die dus) en Kerst gevierd. Daarna zie ik weer uit naar een Oud en Nieuw in Enkhuizen, met Thea, ieder een bank en twee flessen champagne en wat sterretjes, ideaal (naast dat ik lui ben, ben ik ook nog eens heel saai, dat verklaard dat ik uitzie naar een dergelijke Oud en Nieuw)!
Daarna is het hoogste tijd dat ik naar Australië ga, want volgens mij wordt mijn ouwe vader een beetje gek in al die zon, rode aarde en eenzaamheid. Ik ben er van overtuigd dat gedichten schrijven wordt beschouwd als een van de eerste symptomen van krankzinnigheid (gevolgd door het dragen van gekke hoedjes (dat kan ook andersom) en het zinloos afslachten van hippende buideldieren! Ik kan de volgende stappen in het proces voorspellen, maar het is veel spannender om deze te horen van Paul zelf (paul.waarbenjij.nu). Dus hou vanaf volgende maand mijn en Pauls weblog weer in de gaten waarin we verslag zullen doen van onze spannende reis.
Het is allemaal gepland, eerst ga ik twee dagen naar Sydney in mijn eentje, waarna ik weer terug naar het noorden vlieg om Paul in Darwin te ontmoeten. Vervolgens kruipen we daar met wat andere mensen in een truck om aan een 14-daagse trip dwars door Australië deel te nemen. De hoogtepunten zijn de vele nationale parken in het noorden (het natte seizoen heeft in januari zijn hoogtepunt, lekker, bereid je vast voor op veel watervallen) waarna we kunnen opdrogen wanneer we de woestijn ten zuiden hiervan inzakken (ook wederom een hoogtepunt, daar ze zomer op zijn warmst is op dat moment). Na een dag rust in Alice Spring (in het midden, bij die grote rode rots) gaan we verder naar het zuiden, aan de kust met Adelaide als eindpunt. Daar verlaten we de groep, huren we een Wickedcamper en gaan we op eigen houtje via Kangaroo Island en Melbourne naar Sydney. Veel kilometers, heel veel zin in en ook leuk om met Paul te doen, die ik dan bijna een jaar niet meer heb gezien.
Tot die avonturen hoogstwaarschijnlijk een radiostilte, want ik doe niet veel meer dan studeren, eten en nusse. Dus tot dan.
Kees